Ponieważ pogoda dopisuje, po pracy postanowiłam wybrać się na przejażdżkę. Decyzja, gdzie pojechać nie była trudna, postanowiłam przejechać się ścieżką rowerową w miejscu dawnej linii kolejowej prowadzącej z Ratho do South Queensfery. Trasę pokonałam w tempie raczej ślimaczym, często się zatrzymując, aby porobić zdjęcia. Planuje stworzyć serię postów właśnie o  ścieżkach rowerowych powstałych w miejscach dawnych linii kolejowych, których w Edynburgu i okolicach było niegdyś mnóstwo, dlatego też potrzebuję udokumentować te trasy i zebrać materiał zdjęciowy. To wymaga nieco innego podejścia do jazdy, nie można sobie tylko pedałować, ale należy jechać powoli, rozglądać się i wypatrywać ciekawych miejsc do zobrazowania tematu i szukać odpowiedniej perspektywy do zrobienia zdjęcia. Jak widzicie praca nie jest łatwa i zajmuje sporo czasu, ale mnie nigdzie się nie spieszy, a taka "praca" to sama przyjemność, dlatego też  popołudnie, jak i wycieczkę uważam za bardzo udaną ;) 

Podczas tej przejażdżki poszukiwałam także oznak wiosny, co chyba mi się udało - krokusy i przebiśniegi widać nieomal wszędzie ;)
 





Ścieżka prosta jak strzała, można zaobserwować że wiodła tędy linia kolejowa, po charakterystycznych mostach i wiaduktach.





Wiosna przebija się tu i ówdzie, jednak moją uwagę zwróciły mchy i porosty, na jednym krzaku swoim niewprawnym okiem wypatrzyłam ich chyba 5 gatunków. 







Fajnie jest mieszkać w takiej zielonej krainie, gdzie drzewa i krzewy nie tracą liści na zimę.

I można też tu zobaczyć takie wspaniałe budowle w najróżniejszych ujęciach.

Praca. 
Udało mi się wyjść wcześniej, a ponieważ pogoda dopisywała zdecydowałam wybrać się na krótką przejażdżkę po okolicy. W końcu udało mi się zrobić więcej niż 5km dojazdu do pracy:) Było świetnie - piękna słoneczna pogoda, błękitne niebo, lekki chłód, który pod koniec dnia zaczął się szybko się zwiększać. 
Po pracy przemknęłam pod obwodnicą i już byłam za miastem. Pola się zielenią, a widoki są nieziemskie. Pojechałam przez niewielką miejscowość Ratho (na zachód od Edi), postanowiłam zrobić niewielką pętlę i wrócić do domu. Początkowo nie byłam przekonana do tej trasy i sceptycznie podchodziłam do jazdy w tych okolicach, ponieważ byłam przekonana, że zjeździłam już wszystkie okoliczne drogi. Jakie było moje zdziwienie, gdy odkryłam nowe, fantastyczne drogi i cudowne widoki. 
Ze wzgórza w Ratho rozciąga się świetny widok na miasto, którego z tej perspektywy jeszcze nie widziałam. Z kolei po drugiej stronie wzgórza inne ciekawe widoki, kamieniołom, lotnisko, wiadukt kolejowy, który wygląda jak akwedukt ;) Jednym słowem bajka ;) 





Patrząc na te zdjęcia może się wydawać, że mieszkam na wsi, ale takie są tereny wokół Edynburga - mocno pofalowane tereny rolnicze. Pięknie wyglądają, ale jeździ się po nich ciężko, kto tu był ten może potwierdzić. Górki nie są zbyt wysokie, ale mocno upierdliwe, no ale taki urok tej krainy ;) 



Następnie pokręciłam się bocznymi drogami zamykając pętelkę. Ponieważ nie chciałam jechać jedną z głównych dróg, postanowiłam pojechać alternatywną trasą, a to wiązało się z podjazdem na spore wzgórze, pomalutku, ale jakoś udało mi się je pokonać, późniejsza jazda to czysta przyjemność, no może za wyjątkiem kolejnego podjazdu w Currie ;) Ale później droga prowadziła już tylko w dół, aż do domu ;) 



Przejażdżka była super, choć strasznie zmarzły mi stopy. Z pewnością na takie "po pracowe" wycieczki będę jeździć częściej, o ile uda mi się wcześniej wstawać ;)