Rano znowu późno do pracy, a więc i późno do domu;/ Pogoda ponura, chmury nisko, ale nie pada;) Ubrać nie mogę się odpowiednio w te pogody, raz mi za chłodno, innym razem zdecydowanie za cieplo;/

Dziś obudziłam się wyjątkowo wcześnie, a ostatecznie poderwał mnie alarm przeciwożarowy - pewnie ktoś przypalił tosta;) Wstałam, a tu leje, więc całkiem nieśpiesznie zaczęłam zbierać się do pracy i jak wychodziłam to już nie padało, przynajmniej chwilowo, bo gdzieś w 2/3 drogi znowu zaczęło siąpić;/ Cały dzień był ciemny i ponury, nisko wiszące chmury, ale już nie padało;) Powrót do domu już oczywiście po ciemku.

Pierwszy chłodny listopadowy dzień. W nocy był nawet przymrozek, bo wszędzie był szron, a kałuże zamarznięte. Rano spędziłam dobre 15 minut na szukaniu ciepluch spodni;/ w końcu przypomniałam sobie że przy letnich porządkach spakowałam je do kartonu, który stał wysoko na szafie, w związku z czym rano zostawiłam straszny bałagan, pół szafy na podłodze... no bo szukałam spodni;) Rano, tj około 9, jechało się wspaniale, tzn nie pod względem formy niestety - jakaś słaba byłam, ale pod względem pogody, było tak rześko i mroźno i pogodnie i słonecznie:) aż żal było do pracy iść;) Wieczorem wracałam już oczywiście po ciemku, w chłodzie i lekkiej mgle, ale też było wspaniale. Ciekawą rzeczą jaką tu zaobserwowałam są rowerzyściu, ktrzy przy wspomnianej pogodzie, około 3st jeżdżą w krótkich spodenkach;/ coż...

East Fortune
Obudziłam się w miarę wcześnie – około 10, a właściwie obudziła mnie piękna pogoda, tak więc zebrałam się szybko i postanowiłam pojechać na wschód – pociągiem do North Berwick i pojeździć po tamtej okolicy;) Miałam zamiar znaleźć stary szpital, ostatecznie udało mi się go znaleźć, ale nie tam gdzie znajdował się wg googlemaps. Przeprowadziłam wizję lokalną i wiem co i jak, gdy będę chciała tam wejść, teren przedstawia się naprawdę niesamowicie i jest ogromny;)
Na terenie starego lotniska odkryłam jakiś rynek, na którym można było kupić dosłownie wszystko od warzyw i mięsa przez ciuchy i artykuły przemysłowe po starocie. Następnie udałam się do Muzeum Lotnictwa. Najciekawszym eksponatem jest Concorde, a poza nim cała masa mniejszych i większych samolotów, cywilnych i wojskowych, ale to już dla zapaleńców;) Później nieco żałowałam, że weszłam do tego muzeum, bo nie pojeździłam zbyt wiele, ale coś za coś. Gdy wyszłam z muzeum, słońce już zaczęło zachodzić i postanowiłam kierować się w stronę dworca, aby wrócić do Edynburga. W pociągu wielu kolarzy, którzy podobnie jak ja nie lubią powrotów rowerem;)

Drogowskaz retro © ememka

Concorde © ememka

Zachód słońca nad "East Coast Railway" © ememka

Już ostatni dzień do pracy:) hura i przede mną weekend, mam nadzieję że pogoda dopisze i wybiorę się gdzieś poza miasto:)
Korba przestała stukać, widać samo się naprawiło;)

Do pracy, dzień spokojny, bezwietrzny o dziwo. POwrót oczywiście po ciemku, ale księżyc ponownie wspaniały, ogromny, pomarańczowy, tylko nieco zasłonięty chmurami. Dziś było trochę fajerwerków, a to z okazji jakiegoś lokalnego święta "Bonfire", wiąże się z długa i skomplikowaną historią/legendą;/ mniejsza z tym ale zabawa fajna, taki mini sylwester przez cały wieczór i część nocy;)

Ładna jesienna pogoda, taka jaką lubie, blede słońce i jasnoniebieskie niebo:) a tu siedź i gnij za biurkiem;/ W rowerze coś mi stuka w korbie - muszę oddać do naprawy;/

Po pierwsze zaspałam, po dugie jak jechałam do pracy pogoda była paskudna wiało i padało;/ brr. W ciągu dnia jednak wypogodziło się i jak wracałam niebo było bezchmurne, a ciemności rozjaśniał wielki księżyc. Pedało sie bardzo przyjemnie i jakoś tak lekko;)

Bardzo wietrzny ale słoneczny poniedziałek;/ wiało strasznie z zachodu (mniej więcej) także do pracy jechało się ciężko. W pracy posiedziałam krótko bo zbytnio mi się nie chciało, w końcu poniedziałek. Za to do domu z wiatrem nawet pod górkę jechaąłm jak na skrzydłach;)