Praca.
Podczas porannej jazdy na sciezce natknelam sie na barykade - "sciezka zamknieta", niezbyt sie tym przejelam i pojechalam dalej. Jednak robole zaczeli mi machac i krzyczec, zeby tedy nie jechac, bo siezka jest zamknieta. Ja pytam, to w takim razie ktoredy mam jechac? A pan na to, ze ulica. Ulica? Tak, ale najpierw musze pokonac w poprzek jedna jezdnie, pas zieleni, druga jezdnie, aby sie wbic na porzadany kierunek ruchu. Wysmialam, wyklelam i chcialam jechac dalej, ale on krzyczy ze nie, nie, tam jest zamkniete! No dobra, zla juz na maksa chcialam jechac ta ulica, ale nie moglam sie przebic, bo cos caly czas jechalo, w koncu gdy sie zwolnilo, totalnie zirytowana ruszylam pod prad, olewajac wszelkie zasady ruchu drogowego, dojezdzajac do skrzyzowania na szczescie zmienilo sie swiatlo, dzieki czemu depnelam i przejechalam jako pierwsza, dalej jadac juz normalnie ulica. No to tyle wrazen od rana.
Po poludniu sciezka byla juz otwarta, a ja nie zauwazylam zadnych zmian jakie nastapily w ciagu dnia na tym zamknietym odcinku. Kawalek dalej na sciezce nadal staly barierki informujace, ze sciezka jest zamknieta;/ Ech robotnicy budowlani i te przeklete tramwaje;/