Jak może już kiedyś wspominałam, ktoś wpadł na "genialny" pomysł wybudowania w Edynburgu linii tramwajowej, kompeltnie od podstaw. No może nie całkiem, ponieważ tramwaje jeździły niegdyś po Edynbrgu, jednakże zostały wyparte przez autobusy w połowie lat 50-tych XX wieku. Na przełomie XX i XXI wieku władze doszły jednak do wniosku, że tramwaje są ekologiczne i to będzie wspaniały pomysł na rozwiązanie problemów komunikacyjnych miasta. Może i tak by było gdyby nie to, że inwestycja pochłonęła o wiele więcej funduszy niż planowano, w związku z ucznymi sprzeciwami, okresowym wstrzymywaniem prac, wydłużyła się o kilka lat. Podsummowując w dwóch krótkich stwierdzeniach: w ubiełym roku (lub na początku tego) prace pochłonęły 3/4 budżetu z którego wykonano 1/3 prac (!) i tramwaj miał ruszyć w 2009 roku, jednak aż do dziś trwają prace budowlane(!) Choć muszę przyznać, że w ostatnim czasie mocno przyspieszyły i coś zaczyna się z tgo wszystkiego wyłaniać. Jednakże tak jak już wspomniałam budowa ta spotkała się z dużym niezadowoleniem społeczeństwa, w związku z tymi pracami budowlanymi od kilku lat miasto jest rozkopane, główne ulice zablokowane, na niektórych ruch został wywrócony "do góry nogami", cierpią również cykliści, gdyż część ścieżek czy ciągów rowerowych została zammknięta w związku z budową linii tramwajowej, budową mostów i wiaduktów.
Postanowiłam przejechać się jednym odcienkiem ścieżki rowerowej biegnącej od zachodniej granicy miasta do centrum i oto przeszkody na jakie można natrafić na tym 5-6 kilometrowym odcinku.

Każde z poniższych zdjęć (za wyjątkiem dwóch ostatnich) ztobione jest w innym miejscu.